زیبا، مانند فرش ایرانی

زیبایی سحرانگیز رنگ و نقش فرش های سرزمین ایران به گونه ای است که می توان گفت والاترین جایگاه را در میان هنرهای مردمی داراست. حضور و بقای فرش در گذار تاریخ فلات ایران، همواره تجلی‌گر بخشی از فرهنگ و هنر ساکنان روستاها، شهرها و مردمان عشایر و قبایل آن محسوب می‌گردد. پراکندگی جغرافیایی این هنر در گذشته و حال قابل توجه و تأمل است. درهریک از مناطق باشیوه و روش خاص خود و با تکیه بر ویژگی‌های کاربردی فرش‌ها سعی در خلق زیبایی دارند. این وجاهت جز به رنگ و نقش میسر نشده است. رنگ و نقش در هریک ازمناطق ویژگی بومی و خاص خویش را یافته که در کنار ویژگی‌های فنی خاص هر منطقه، امکان شناخت و تمیز فرش‌ها را از یکدیگر به وجود می‌آورد. تنوع طرح و نقش فرش‌های ایرانی به حدی است که آن را قوی‌ترین و محکم‌ترین عامل اعتبار هنری این آثار می‌شمارند.